ಬಸವಣ್ಣ   
  ವಚನ - 227     
 
ಕಾಳಾಗ್ನಿ ರುದ್ರನ ಮೇಳಾಪವನರಿಯದವರು ʼಕಾಳು ಬೇಳೆʼಯೆನುತಿಪ್ಪರಯ್ಯಾ. ಕಾನನದಡವಿಯಲ್ಲಿ ಕಿಚ್ಚು ಬಾಳುವೆಯಾಗಿ ಮಿಕ್ಕೊಡೆ ಒರಲುವ ಬಳ್ಳುವಿನಂತಿಪ್ಪರಯ್ಯಾ, ಮನುಜರು ನರವಿಂಧ್ಯದೊಳಗೆ! ತತ್ಕಾಲಪ್ರೇಮವನರಿಯದೆ ವಿಭವಕೆ ಮಾಡಿದವನ ಭಕ್ತಿ ಇರುಳು ಸತ್ತಿಗೆಯ ಹಿಡಿಸಿಕೊಂಡಂತೆ ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವಾ!