ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೆ ಆದಿಯಲ್ಲಿ

ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೆ ಆದಿಯಲ್ಲಿ ಶಿವನೆಂಬ ನಾಮ ನಿಜಮಾದುದೆಂತೆಂದಡೆ: ಶವ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಪೃಷೋದರಾದಿಯಿಂದಿತ್ವ ಬಂದರೆ ಶಿವಶಬ್ದ. ಶವವೆಂದರೆ ನಿಶ್ಚೆ ತನ್ಯ. ನಿಜಚೇತನವೆ ಪರಮನವಗ್ರಹಿಸಿದಲ್ಲಿ ಪ್ರಪಂಚರೂಪಮಾದ ಪ್ರಕೃತಿ. ನಿಶ್ಚೇತನಮಾಗುತಿರ್ಪುದೆ ಶವ. ಇಂತು ನಿಶ್ಚೇತನಮಾಗಿರ್ಪ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಪರಮನು ಹೊಂದಿದಲ್ಲಿ ಆ ಶವವೇ ಶಿವವಾಯಿತ್ತು. ದರಿದ್ರನಿಗೆ ಧನ ಸಿಕ್ಕಿದರು, ಹೋದ ಒಡವೆ ಕೈಸಾರ್ದರು ಅದೇ ದಿವ್ಯಮಂಗಳ ಶೋಭನವಾದುದರಿಂ ಆ ಶಿವ ಶಬ್ದ ಶೋಭನಾರ್ಥವ ಕೊಡುತ್ತಿಹುದು. ಅದರಿಂ ಪರಮನಿಗೆ ಶಿವನೆಂಬುದನಾದಿ ನಾಮ. ಪ್ರಪಂಚವೆಲ್ಲವು ಕೂಡಿ ಶಿವನಾದಂತೆ, ಪ್ರಜೆಯೆಲ್ಲವು ಕೂಡಿ ದೊರೆಯಾದಂತೆ, ಶಬ್ದವೆಲ್ಲವು ಕೂಡಿ `ಓ' ಎಂಬ ನಾಮವಾಯಿತ್ತು. ಅದು `ನಮ'ವೆಂಬ ಅನುಸ್ವಾರದೊಳಗೆ ಕೂಡಿ ಮಹಾಪ್ರಣವವಾಯಿತ್ತು. ಆ ಪ್ರಣವವನನುಸರಿಸುವುದೆ ಅನುಸ್ವಾರ. ಆ ಪ್ರಣವರೂಪವಾದ ಪರಮನ ಆ ನಮಸ್ಕಾರವನನುಸರಿಸುತ್ತಿರ್ಪುದರಿಂ ನಡುದೊಳಗೆ ಕೂಡಿದ `ಓ'ಕಾರವೇ ಪ್ರಣವ. ಆ ಪ್ರಣವಕ್ಕೆ ಉತ್ಕೃಷ್ಟವಸ್ತುವಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರವೆಂಬುದರ್ಥ. ಆ ಪ್ರಣವವೆ- `ಓಂ' ಎಂದರೆ ನಾನೆಂಬುದರ್ಥ. `ಬಹುಳಂ ಛಂದಸಿತಿ' ಹಕಾರ ಲೋಪಮಾದುದರಿಂದ `ಹಂ' ಎಂದರ್ಥವ ಕೊಡುತ್ತಿರ್ಪುದರಿಂ ಆದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಕಾರರೂಪವಾದ ವಸ್ತು ಪ್ರಣವ ಮುಖದಿ ನಾನುಯೆಂದು ಸಾಕಾರದಿಂ ಶಿವನೆಂಬ ನಾಮವನುಚ್ಚರಿಸುತ್ತಿರ್ಪುದರಿಂ ನಾನೆ ಶಿವನೆಂಬುದರ್ಥ. ಆ ಮಹಾ ಘೋಷನಮಸ್ಕಾರಯೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಸಾಕಾರಮಾದಲ್ಲಿ ಶಿವನೆಂಬ ನಾಮ. ಅಂಥ ಶಿವನಿಗೋಸ್ಕರ ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಘೋಷದಿಂ ನಮಸ್ಕರಿಸುವುದೇ ಪ್ರಣವ. ಪಂಚಾಕ್ಷರಿಮಂತ್ರ ತಾನೆ ಪ್ರಣವಮಾದಲ್ಲಿ ಪ್ರಣವಕ್ಕೆ ನಿಜವೆ ಅರ್ಥ. ನಿಜ ಶೋಭನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಸ್ವಕೀಯ ವಾಕ್ಯ ಪ್ರಕಟನದಿಂದ ತಿಳಿಸುತ್ತಿರ್ಪುದರಿಂ ವೇದಂಗಳು ಹುಟ್ಟಿದವು. `ವೇತ್ತೀತಿ ವೇದಾ'ಯೆಂಬುದರ್ಥ. ಅಂತಪ್ಪ ಅನಾದಿ ಮೂರ್ತಿ ಸಂಹಾರಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಪೂರ್ವಸಂಹಾರ ಶೇಷರೂಪವಾದುದರಿಂ ಆ ಸಂಹಾರವೆ ಆ ಕಾಲರುದ್ರನಿಗೆ ವಿಭೂತಿಯಾಯಿತ್ತು. ಆ ಶಿವನಿಗೆ ಸಂಹಾರಶಕ್ತಿಯನೀವ ಮಹಿಮೆಯುಳ್ಳುದೆ ಭಸ್ಮ. ಗೋವೆಂದರೆ ಭೂಮಿ. ಆ ಭೂಮಿ ಸಂಹಾರ ಮಲವೆ ಭಸ್ಮ. ಅಂತಪ್ಪ ಭಸ್ಮಕ್ಕೆ ಕಾರಣಮಾಗಿ ಪ್ರಪಂಚ ಸಂಹಾರರೂಪಮಾಗಿ ಸಂಹಾರವೊಂದೆ ಮುಖಮಾಗಿರ್ಪ ಲಲಾಟಾಕ್ಷಿಯೇ ರುದ್ರಾಕ್ಷಿ. ಅಂತಪ್ಪ ಭಸ್ಮ ರುದ್ರಾಕ್ಷಿಗಳಿಂ ಪೂರ್ವವಾಸನೆಯಳಿದು ಪ್ರಣವ ಶಿವಮಂತ್ರದಿಂ ತಾನೆ ಶಿವನಾಗಿರ್ಪ ಕೇವಲ ಕೈವಲ್ಯ ಮಂಗಳಮಯ ಸುಖವನೆನಗಿತ್ತು ಸಲಹಾ ಮಹಾಘನ ದೊಡ್ಡ ದೇಶಿಕಾರ್ಯ ಪ್ರಭುವೆ.

Transliteration Comment None