ಬಲ್ಲಿಬಲ್ಲಿದರನೆಲ್ಲ ಬಲು ಮಾಯೆ ನುಂಗಿತು.
ಸೊಲ್ಲಿನ ಮೃದುವಾಕ್ಯ ಸಾರಾಯವೆಲ್ಲವಛಲಮಾಯೆ ನುಂಗಿತು.
ಅಲ್ಲ ಅಹುದು ಎಂಬ ಸಂಶಯವೆಲ್ಲವ ಕಲಿ ಮಾಯೆ ನುಂಗಿತು.
ಬಿಲ್ಲ ಹೆದೆಯಂಬ ನುಂಗಿತು ಬಿರಿದಂಕವನೆಚ್ಚಂತೆ.
ಎಲ್ಲವು ನಾನು ಎಂಬ ಅಹಂಕಾರಕ್ಕೆ ಮಾಯೆ ನಿರಾಕಾರಕ್ಕೆ ತಾಯಿ.
ಅಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೊಳು ಶಿವಭಕ್ತಿ ಶಕ್ತಿ ಶಿವ
ಬಲ್ಲಿದ ಬಲ್ಲಿದರು ಬಲು ದೂರೆ ಹೋದರು ಕಾಣಾ
ಎಲೆ ನಮ್ಮ ಕೂಡಲಚೆನ್ನಸಂಗಮದೇವಯ್ಯ.
