ಕಂಡೆನೊಂದು ಸ್ವಪನವ ಕಾನನದ ಮಾಗಿಯೊಳು

ಕಂಡೆನೊಂದು ಸ್ವಪನವ ಕಾನನದ ಮಾಗಿಯೊಳು ಚಂಡಕೋಟಿಪ್ರಭೆಯ ಮೀರುವ ಜ್ಯೋತಿಯನು ಮುಂಡವ ಹೊಂದದೆ ತಲೆಯಂತರದೆ ನಲಿದಾಡಿ ಮಂಡಲಕ್ಕೆ ಬೇರುವರಿದು ಮರುಳ್ಗಳ ಶಂಕೆಯ ಮೀರಿ ಹಿಂಡುಸೂರ್ಯಗಳನೊಂದು ದ್ವಿಯಕ್ಷರದ ಪಕ್ಷಿಯು ನುಂಗಿ ಕೊಂಡು ಉಗುಳಲಾರದಿರೆ ಬೆಳಗಾಗೆ ನಾನೆಚ್ಚತ್ತೆನು[1] ಹಿಂದಣ ಮುಂದಣ ಮನೆಯ ಸಂದಿನಲ್ಲಿ ಉರಿವಜ್ಯೋತಿ ಬಂದು ನಟ್ಟನಡುಸಮುದ್ರದೊಳು ಹೊಕ್ಕು ನೊಂದಿ ನಂದದುರಿವುತಿರೆ, ಅಂಧಾಕಾರ ಕವಿದ ಲೋಕ, ಮುಂದುಗೆಟ್ಟು ಕಣ್ಗಾಣದಿರಲು ಬೆಳಗಲೆಚ್ಚತ್ತೆನೊ[2] ತಮ ಹೆಚ್ಚಿ ಜ್ಯೋತಿಯ ನುಂಗಿ, ಕಮಲ ಪರಿಮಳವ ನುಂಗಿ ಭ್ರಮರ ಕಂಪನೊಲ್ಲದೆ ತಾ ಬಾವಿಯ ಬೀಳೆ ದ್ಯುಮಣಿಯನು ಜಲ ನುಂಗಿ ಕಾಳಗವಿದ ಲೋಕವೆಲ್ಲ ಭ್ರಮಿತರಾಗಿ ಗೊಂದಿಲಿಯ ಮರ[ನ]ನೆಂಬಲಾನೆಚ್ಚತ್ತೆನೊ[3] ಕಂಬದೊಳಗಿಹ ಮಾಣಿಕವ ಕಳಬಂದು ನಾಲ್ವರು ಮಂದಿ ಅಂಬರಗತ್ತಲೆಯ ಮಾರಿಯೊಳಿರುತಿರಲು ನಂಬುಗಿಯಾ ಭೂತ ಹೆಚ್ಚಿ ನಾಡ ನುಂಗುತಲಿ ಬರುವ ಸಂಭ್ರಮವ ಕಂಡು ಹೆದರಿ ನಾನೆಚ್ಚತ್ತೆನಯ್ಯಾ[4] ಪ್ರಯಳದ ಮುಖದ ಪಕ್ಷಿ ಕಾಕವಿಂಡ ಕೂಡಿಕೊಂಡು ಸಲೆ ಪರಮಗೂಡಿನೊಳಿಪ್ಪ ಪಕ್ಕಿಗೆ ಮುಕುರಿ ತಾವು ಕೊಲ್ಲೆವೆನ್ನಲದು ಗುರುಸಿದ್ಧಮಲ್ಲನ ಪಾದಂಘ್ರಿಯೊಳು ನೆಲಸಿ ಮಾಯವಾಗಲಾನು ಎಚ್ಚತ್ತೆ ಪಿಂಡಜ್ಞಾನದಿ[5]

Transliteration Sthala Comment None