ಆದಿ ಅನಾದಿ ನಿತ್ಯಾನಿತ್ಯವ ತಿಳಿಯಲರಿಯದೆ
ವಾಯಕ್ಕೆ ಪರಬ್ರಹ್ಮವ ನುಡಿವ
ವಾಯುಪ್ರಾಣಿಗಳವರೆತ್ತ ಬಲ್ಲರೋ,
ಆ ಪರಬ್ರಹ್ಮದ ನಿಜದ ನಿಲವ?
ಅದೆಂತೆಂದಡೆ:
ಆದಿಯೆ ದೇಹ, ಅನಾದಿಯೆ ನಿರ್ದೇಹ,
ಆದಿಯೆ ಸಕಲ, ಅನಾದಿಯೆ ನಿಷ್ಕಲ,
ಆದಿಯೆ ಜಡ, ಅನಾದಿಯೆ ಅಜಡ.
ಆದಿಯೆ ಕಾಯ, ಅನಾದಿಯೆ ಪ್ರಾಣ.
ಈ ಎರಡರ ಯೋಗವ ಭೇದಿಸಿ
ತನ್ನಿಂದ ತಾನೆ ತಿಳಿದು ನೋಡಲು,
ಆದಿ ಸಂಬಂಧವಪ್ಪ ಭೂತಂಗಳು ನಾನಲ್ಲ.
ದಶವಿಧೇಂದ್ರಿಯಂಗಳು ನಾನಲ್ಲ,
ದಶವಾಯಿಗಳು ನಾನಲ್ಲ.
ಅಷ್ಟಮದಂಗಳು, ಸಪ್ತವ್ಯಸನಂಗಳು,
ಅರಿಷಡ್ವರ್ಗಂಗಳು, ಷಡೂರ್ಮಿಗಳು, ಷಡ್ಬ್ರಮೆಗಳು,
ಷಡ್ಭಾವವಿಕಾರಂಗಳು, ಷಟ್ಕರ್ಮಂಗಳು, ಷಡ್ಧಾತುಗಳು,
ತನುತ್ರಯಂಗಳು, ಜೀವತ್ರಯಂಗಳು,
ಮಲತ್ರಯಂಗಳು, ಮನತ್ರಯಂಗಳು,
ಗುಣತ್ರಯಂಗಳು, ಭಾವತ್ರಯಂಗಳು,
ತಾಪತ್ರಯಂಗಳು, ಅಂತಃಕರಣಂಗಳು
ಇಂತಿವಾದಿಯಾಗಿ ತೋರುವ ತೋರಿಕೆಯೇನೂ
ನಾನಲ್ಲ, ನನ್ನವಲ್ಲ.
ಇಂತಿವೆಲ್ಲವೂ ನನ್ನಾಧೀನವಾಗಿಪ್ಪವು
ನಾನಿವರಾಧೀನವಲ್ಲ.
ನಾನು ತೂರ್ಯ ತೂರ್ಯಾತೀತವಪ್ಪ
ಸತ್ತು ಚಿತ್ತಾನಂದ ನಿತ್ಯಪರಿಪೂರ್ಣವಸ್ತುವೆ
ತನ್ನಿರವೆಂದು ತಿಳಿಯೆ,
ಆ ತಿಳಿದ ಮಾತ್ರದಲ್ಲಿಯೇ ಅನಿತ್ಯದ ಬೆಸುಗೆ ಬಿಟ್ಟು
ನಿರಾಳದಲ್ಲಿ ನಿಜವನೈದಲರಿಯದೆ
ಮತ್ತೆಯುಂ ಭೌತಿಕ ತತ್ವಸಂಬಂಧಿಯಾಗಿ ಇರುತ್ತಿರಲು,
ಇಂತೀ ತತ್ವದಾದಿ ತಾನೆಂತೆನಲು:
ಆ ಪರಬ್ರಹ್ಮವಪ್ಪ ನಿತ್ಯನಿರಾಳ ನಿಃಶೂನ್ಯಲಿಂಗವೆ
ತನ್ನ ಲೀಲಾವಿಲಾಸದಿಂದ ತಾನೆ ಸುನಾದ ಬಿಂದು ಪ್ರಕಾಶ
ತೇಜೋಮೂರ್ತಿಯಾಗಿ ನಿಂದು ಮಹಾಲಿಂಗವೆಂದೆನಿಸಿತ್ತು.
ಆ ಮಹಾಲಿಂಗವೆ ಪಂಚಸಾದಾಖ್ಯವೆಂದೆನಿಸಿತ್ತು.
ಆ ಪಂಚಸಾದಾಖ್ಯವೆ ಪಂಚಲಿಂಗ ಪ್ರಕಾಶವೆಂದೆನಿಸಿತ್ತು.
ಆ ಪಂಚಲಿಂಗ ಪ್ರಕಾಶವೆ ಪಂಚಮುಖವೆಂದೆನಿಸಿತ್ತು.
ಆ ಪಂಚಮುಖದಿಂದವೆ ಪಂಚಾಕ್ಷರಿಯುತ್ಪತ್ತಿ.
ಆ ಪಂಚಾಕ್ಷರಿಯಿಂದವೆ ಪಂಚಕಲೆಗಳುತ್ಪತ್ತಿ.
ಆ ಪಂಚಕಲೆಗಳಿಂದವೆ ಜ್ಞಾನ ಮನ ಬುದ್ಧಿ ಚಿತ್ತ
ಅಹಂಕಾರಗಳುತ್ಪತ್ತಿ.
ಆ ಜ್ಞಾನ ಮನ ಬುದ್ಧಿ ಚಿತ್ತ ಅಹಂಕಾರಗಳಿಂದವೆ
ಪಂಚತನ್ಮಾತ್ರಂಗಳುತ್ಪತ್ತಿ.
ಆ ಪಂಚತನ್ಮಾತ್ರಂಗಳಿಂದವೆ ಪಂಚಭೂತಂಗಳುತ್ಪತ್ತಿ.
ಆ ಪಂಚಭೂತಂಗಳೇ ಪಂಚೀಕರಣವನೆಯ್ದಿ
ಆತ್ಮಂಗೆ ಅಂಗವಾಯಿತ್ತು.
ಆ ಅಂಗಕ್ಕೆ ಜ್ಞಾನೇಂದ್ರಿಯಂಗಳು
ಕರ್ಮೇಂದ್ರಿಯಂಗಳು
ಪ್ರತ್ಯಂಗವೆಂದೆನಿಸಿತ್ತು.
ಇಂತು ದೇಹ ಸಂಬಂಧಮಂ
ಶಿವ ತನ್ನ ಚಿದಂಶಿಕನಪ್ಪ ಆತ್ಮಂಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದನಾಗಿ,
ಆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಕಾಯದ ಪೂರ್ವಾಶ್ರಯವು
ಎಲ್ಲಿಯಾಯಿತ್ತು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಅಡಗಿಸಿ
ಆ ಕಾಯದ ಪೂರ್ವಾಶ್ರಯವನಳಿದು
ಮಹಾ ಘನಲಿಂಗವ ವೇಧಿಸಿ ಕೊಟ್ಟು,
ಶಿವ ತಾನೆ ಗುರುವಾಗಿ ಬಂದು
ಮಹಾಘನಲಿಂಗವ ವೇಧಿಸಿ ಕೊಟ್ಟ ಪರಿ ಎಂತೆಂದಡೆ:
ಆತ್ಮಗೂಡಿ ಪಂಚಭೂತಂಗಳನೆ ಷಡ್ವಿಧ ಅಂಗವೆಂದೆನಿಸಿ,
ಆ ಅಂಗಕ್ಕೆ ಆ ಕಲೆಗಳನೆ ಷಡ್ವಿಧ ಶಕ್ತಿಗಳೆಂದೆನಿಸಿ,
ಆ ಶಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಷಡ್ವಿಧ ಭಕ್ತಿಯನಳವಡಿಸಿ,
ಆ ಭಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಭಾವ ಜ್ಞಾನ ಮನ ಬುದ್ಧಿ
ಚಿತ್ತ ಅಹಂಕಾರಂಗಳನೆ ಷಡ್ವಿಧ ಹಸ್ತಂಗಳೆಂದೆನಿಸಿ,
ಆ ಹಸ್ತಂಗಳಿಗೆ ಮಹಾಲಿಂಗವಾದಿಯಾದ
ಪಂಚಲಿಂಗಗಳನೆ ಷಡ್ವಿಧ ಲಿಂಗಂಗಳೆಂದೆನಿಸಿ,
ಆ ಮುಖಂಗಳಿಗೆ ತನ್ಮಾತ್ರಂಗಳನೆ
ದ್ರವ್ಯಪದಾರ್ಥಂಗಳೆಂದೆನಿಸಿ,
ಆ ದ್ರವ್ಯಪದಾರ್ಥಂಗಳು
ಆಯಾಯ ಮುಖದ ಲಿಂಗಂಗಳಲ್ಲಿ
ನಿರಂತರ ಸಾವಧಾನದಿಂದ ಅರ್ಪಿತವಾಗಿ ಬೀಗಲೊಡನೆ.
ಅಂಗಸ್ಥಲಂಗಳಡಗಿ ತ್ರಿವಿಧ ಲಿಂಗಾಂಗಸ್ಥಲಂಗಳುಳಿದು
ಕಾಯ ಗುರು, ಪ್ರಾಣ ಲಿಂಗ, ಜ್ಞಾನ ಜಂಗಮ;
ಗುರುವಿನಲ್ಲಿ ಶುದ್ಧಪ್ರಸಾದ, ಲಿಂಗದಲ್ಲಿ ಸಿದ್ಧಪ್ರಸಾದ,
ಜಂಗಮದಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಪ್ರಸಾದ.
ಇಂತೀ ತ್ರಿವಿಧ ಪ್ರಸಾದವು ಏಕಾರ್ಥವಾಗಿ,
ಮಹಾಘನ ಪರಿಪೂರ್ಣಪ್ರಸಾದವಳವಟ್ಟ ಶರಣ
ಜ್ಞಾನಿಯಲ್ಲ, ಅಜ್ಞಾನಿ ಮುನ್ನವೇ ಅಲ್ಲ.
ಶೂನ್ಯನಲ್ಲ, ನಿಃಶೂನ್ಯ ಮುನ್ನವೇ ಅಲ್ಲ.
ದ್ವೈತಿಯಲ್ಲ, ಅದ್ವೈತಿ ಮುನ್ನವೇ ಅಲ್ಲ.
ಇಂತೀ ಉಭಯಾತ್ಮಕ ತಾನೆಯಾಗಿ!
ಇದು ಕಾರಣ,
ಇದರ ಆಗುಹೋಗು ಸಕೀಲಸಂಬಂಧವ
ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಯ್ಯಾ,
ನಿಮ್ಮ ಶರಣರೇ ಬಲ್ಲರು.
Hindi Translationआदि अनादि नित्या नित्य न जानने से
व्यर्थ परब्रह्म के बारे में बोलना
व्यर्थ प्राणि कैसे जानते,
उस परब्रह्म की निज स्थिति ?
वह कैसे कहे तो ;
आदि ही देह, अनादि ही निर्देह,
आदि ही सकल, अनादि ही निष्कल
आदि ही जड,अनादी ही अजड
आदि ही काया, अनादि ही प्राण।
इन दोनों का योग भेदकर
अपने आप समझ देखने से,
आदि से संबंध रखे भूत मैं नहीं।
दशविधेंद्रिय मैं नहीं, दशवायु मैं नहीं,
अष्टमद, सप्तव्यसन,
अरिषड्वर्ग, षडूर्मि, षड्भ्रमा,
षड्भावविकार, षट्कर्म, षड्धातु,
तनुत्रय, जीवत्रय, मलत्रय, मनत्रय,
गुणत्रय, भावत्रय, तपत्रय, अंतःकरण
ऐसे आदि होकर दिखाने की दिखावा
मैं नहीं, मेरा नहीं।ये सब मेराधीन हैं।
मैं इनका अधीन नहीं| मैं तूर्य तूर्यातीत माने
सत्चित् आनंद नित्य परिपूर्ण वस्तु ही अपनी स्थिति समझे,
उसे समझने की मात्रा से ही अनित्य से न मिलकर
निराला में सच न जानने से
और भौतिक तत्वसंबंधि होकर रहने से,
ऐसे तत्व का आदि खुद कैसे कहें तो
वह परब्रह्म ही नित्यनिराल निःशून्य लिंग ही
अपने लीला विलास से खुद सुनाद बिंदु प्रकाश
तेजो मूर्ति होकर स्थित महालिंग कहलाया था।
वह महालिंग ही पंचसादाख्य कहलाया था।
वह पंच सादाख्य ही पंचलिंगप्रकाश कहलाया था।
वह पंचलिंग प्रकाश ही पंचमुख कहलाया था।
उस पंचमुख से ही पंचाक्षरी की उत्पत्ती|
उस पंचाक्षरी से ही पंचकला की उत्पत्ती|
उस पंचकलाओं से ज्ञान मन बुद्धि, चित्त
अहंकार की उत्पत्ती।
उस ज्ञान मन बुद्धि चित्त अहंकार से ही
पंचतन्मात्रओं की उत्पत्ती|
उन पंचतन्मात्राओं से पंचभूतों की उत्पत्ती।
वे पंचभूत ही पंचीकरण होकर
आत्मा का अंग हुआ था।
वे अंग ज्ञानेंद्रिय कर्मेंद्रिय
प्रत्यंग कहलाये थे।
ऐसे देह संबंध
शिव अपनी चिदंशक आत्मा से संबंधित होकर,
उस संबंध से काया का पूर्वाश्रय
जहाँ हुआ था वहीं टहरकर
उस काया का पूर्वाश्रय मिठकर
महा घनलिंग को मिलाकर, वह रीति कैसे कहें तो ;
आत्मा मिलकर पंचभूतों को षड्विध कहकर
उस अंग को उनकलाओं को ही षड्विध शक्ति कहकर,
उन शक्तियों को षड्विध भक्ति मिलाकर,
उन भक्ति को भावज्ञा नमन बुद्धिचित्त अहंकारों को ही
षड्विध हस्त समझकर,
उन हस्तों को महालिंगवादि हुए
पंचलिंगों को ही षड्विध लिंग मानकर ;
उन लिंगों को षडक्षरी को षड्विध मंत्र मानकर
उन मंत्रलिंगों को हृदय से मिलकर
पंचेद्रियों को षड्विध मुख मानकर
उन मुखों को तन्मात्राओं को द्रव्यपदार्थमानकर,
वे द्रव्य पदार्थ उस उस मुख के लिंगों में
निरंतर सावधान से अर्पित होकर गर्व करते
अंगस्थल में छिपकर त्रिविधलिंगांग स्थल बचकर
कायागुरु, प्राणलिंग, ज्ञानजंगम,
गुरु में शुद्धप्रसाद, लिंग में सिद्धसाद,
जंगम में प्रसिद्ध प्रसाद बना।
ऐसे त्रिविध प्रसाद एकार्थ होकर
महा घन परिपूर्ण प्रसाद में समाया शरण
ज्ञानी नहीं, अज्ञानी पहले ही नहीं।
शून्य नहीं, निःशून्य पहले ही नहीं।
द्वैती नहीं, अद्वैती पहले ही नहीं।
ऐसे उभयात्मक खुद होकर
यह कारण, बनावबिगाड सकील संबंध को
चेन्नमल्लिकार्जुनय्या, तुम्हारे शरण ही जानते।
Translated by: Eswara Sharma M and Govindarao B N
English TranslationTranslated by: Dr. Sarojini Shintri
Tamil Translationஆதி அனாதியை, நித்திய அனித்தியத்தை,
அறியவியலா ஏதுவை, பரம்பொருள் பற்றிக் கூறும்
மனிதர்கள், அப்பரம் பொருளின்
உண்மை இயல்பினை உரைக்க வல்லரோ?
அது எங்ஙனமெனின்,
ஆதியே உடல், அனாதியே உடலற்றது,
ஆதியே சகலம், அனாதியே நிஷ்கலம்,
ஆதியே ஜடம், அனாதியே அஜடம்,
ஆதியே உடல், அனாதியே உயிர்,
இவ்விரண்டின் இணைவை ஆராய்ந்து,
தன்னால் தானே அறிந்து நோக்குங்காலை,
ஆதி தொடர்புடைய பூதங்கள் நானல்ல,
பத்து பொறிகள் நானல்ல; பத்து வாயுக்கள் நானல்ல,
எண்மதங்கள், ஏழு துயரங்கள்
அறுபகை, அறு குறை, அறு மயக்கங்கள்
ஆறு உணர்வுகள், ஆறு கர்மங்கள், ஆறு தாதுக்கள்,
மூவுடல்கள் மூவுயிர்கள்,
மும்மலங்கள், மும்மனங்கள்,
முக்குணங்கள் மூவுணர்வுகள்,
மூன்று தாபங்கள், அந்தகரணங்கள்,
இத்தன்மைத்தாய்த் தோன்றும் தோற்றங்கள்,
நானல்ல, என்னுடையவையன்று,
இவ்வனைத்தும் எனக்கு உட்பட்டவை,
நான் அவற்றிற்கு உட்படவில்லை,
நான் தூரிய, தூரியாதீதமாவேன்,
சத், சித், ஆனந்த, நிலைத்த முழு முதற்பொருளே
தன்னிலையென்று உணர்வாய்,
உணர்ந்ததும், நிலையற்றதன்மை நீங்கி,
அமைதியாகி, உண்மையை ஆராயவியலாது,
மீண்டும் உலகியலிலே தொடர்புற்றுழி(றேன்),
இனி, இத்தத்துவங்கள் நான் என்பதற்கு,
அப்பரம்பொருள், நிலைத்த அமைதி சான்ற,
நிறை லிங்கமே, தன் திருவிளையாட்டினால்,
தானேசுநாதபிந்து, சுடரொளி மூர்த்தியாகி,
நின்று மகாலிங்கமாயிற்று.
அம்மகாலிங்கமே ஐந்து சாதாக்கியமாக,
அவ்வைந்து சாதாக்கியமே ஐந்து ஒளிலிங்கமாக,
அவ்வைந்து ஒளிலிங்கமே ஐம்முகங்களாக,
அவ்வைந்து முகங்களிலிருந்து பஞ்சாட்சரி தோன்றியது,
அந்த பஞ்சாட்சரியிலிருந்து ஐந்து பாகங்கள் தோன்றின,
அந்த ஐந்து பாகங்களிலிருந்து ஐந்து சக்திகள் தோன்றின,
அந்த ஐந்து சக்திகளிலிருந்து, ஞானம், மனம், அறிவு,
சித்தம், அகங்காரங்கள் தோன்றின
அந்த ஞானம், மனம், அறிவு, சித்தம், அகங்காரத்திலிருந்து,
ஐந்து தன் மாத்திரைகள் தோன்றின,
அந்த ஐந்து தன் மாத்திரைகளிலிருந்தே,
ஐம்பூதங்கள் தோன்றின,
ஐம்பூதங்களே உடலாகி,
ஆன்மாவின் அங்கமாயிற்று,
அந்த அங்கத்திற்கு ஞானப்பொறிகளும்
கர்மப் பொறிகளும் துணைநின்றன,
இவ்விதமாக உடல்தொடர்பு ஆயிற்று,
சிவன் தன் ‘சித்’ அம்சமான ஆன்மாவுடன்,
தொடர்பு கொள்ள, அத்தொடர்புடைய உடலின்,
பூர்வநிலை எங்கு தோன்றியதோ, அங்கேயே அடங்கி,
அவ்வுடலின் பூர்வநிலையை அழித்து,
பெரும் பெருமையுடைய இலிங்கத்தைத்
துளைத்துக் கொண்டு சிவன் தானே
குருவாகி வந்தனன்.
பெரும் பெருமையுடைய இலிங்கத்தைத்
துளைத்துக் கொண்டு வந்த முறை எங்ஙனமெனின்,
ஆன்மாவுடன் ஐம்பூதங்கள் இணைந்து,
ஆறு அங்கங்கள் ஆயின.
அந்த அங்கத்திற்கு அந்த பாகங்களே
ஆறுவித சக்திகளாயின.
அந்த சக்திகளுக்கு ஆறுவித பக்திகள் பொருந்தி,
அந்த பக்திகளுக்கு உணர்வு, ஞானம், மனம், அறிவு, சித்தம்,
அகங்காரம் என்னுமிவை ஆறுவிதக் கருவிகளாயின.
அக்கருவிகளுக்கு, மகாலிங்கத்தை
முதலாகக் கொண்ட ஐந்து லிங்கங்களே,
ஆறு இலிங்கங்கள் ஆயின.
அந்த லிங்கங்களுக்கு ஆறெழுத்தே,
ஆறுவித மந்திரங்கள் ஆயின,
அம்மந்திரங்களுடன் இதயமும், ஐம்புலன்களும்
கூடி, ஆறுமுகங்களாயின.
அம்முகங்களுக்குத் தன் மாத்திரைகளே
உலகியல் பொருட்களாகி, அப்பொருட்கள்
அந்தந்த முகமுடைய இலிங்கத்திலே
நிலைத்த விழிப்புணர்வுடன்
அர்ப்பிக்கப்பட்டு, நெருக்கமுற்று
அங்கத்தலம் அடங்கி, மூன்றுலிங்காங்க
நிலைகள் உண்டாகும்.
உடல் குருவாக உயிர்லிங்கமாக
ஞானம் ஜங்கமராக, குருவின் தூயஅருள்
இலிங்கத்தின் தூயதன்மை, ஜங்கமரின்
பரம்பொருட்டன்மை எனும் மூன்றும் இணைந்து
பெருமை சான்ற முழுமையான அருளைப் பெற்ற பக்தன்.
ஞானியல்ல, அஞ்ஞானியல்ல,
சூன்யனல்ல, நிச்சூன்யனல்ல
துவைதியல்ல, அத்துவைதியல்ல
இவ்விதம் இருநிலைகளிலும் தானேயாகி
இதனால் போக்கும், வரவுமான இணைத்தொடர்பினை
சன்னமல்லிகார்ச்சுனனே
உம் அடியாரே அறிய வல்லர்.
Translated by: Smt. Kalyani Venkataraman, Chennai
