ತತ್ವಾರ್ಥನ್ಯಾಯಮಂ ಬಲಿದು,

ತತ್ವಾರ್ಥನ್ಯಾಯಮಂ ಬಲಿದು, ಸಯವೆಂದಾರ್ಥ ಪ್ರಣಮಾರ್ಥ ಭಾವಾರ್ಥವೆಂಬ ತ್ರಿವಿಧ ಸಂಧಾನದೊಳಗೊಂದು ಗುಪ್ತ ಶಿಕ್ಷದ ಆಪ್ತಲೋಚನದಿಂದ ಸಾನುರಾಗದಿಂ ಭಜನೆಯನು ಮಾಡಲು, ಕಿಂಚನ್ಮಾತ್ರ ಫಲಪದಂಗಳನು ಪಡೆದನುಭವಿಸುವಂಥ ಪ್ರಾರಬ್ಧಭೋಗ ಮೀರಿದ ಮಾತನು, ಸಾರವೆಲ್ಲವನು ಪರಮಾನುಬೋಧತ್ರಯದಿಂದ ಗುರುಕೃಪಾಪಾತ್ರನೆಂದೆನಿಸಿ ಪಾರಮಾರ್ಥ ನಿರ್ಣಯಮಂ ಸಾಧಿಸಲು, ನಿರಾಭಾರಮಂ ತಾಳಿಕೊಂಡು ಸುಮಾರ್ಗ ಪ್ರಕರಣೆಯಲಿ ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಅನುಭವಿಸಲು ನಿರರ್ಥಕನಾಗಬೇಕು. ಕಾಕುಪುರಾಣ ಬೇರಿಲ್ಲವೆ ಪ್ರಭುವೆ. ಆನಂದದರುವೆ ಎನ್ನ ಗುರುವೆ. ಮತ್ತಂ ನಾನೆ ನೀನೆಂಬುದೀ ಶೋಧನ, ಆಪ್ತಾಂತರ್ಭಾವದಲ್ಲಿ ಕಾರಣದೊಳಗಣ ಸೂಕ್ಷ್ಮವೂ ತಾನೇ ತಾನಾಗಿ ಇರ್ದುದದರಿಂದ ಭೂನಾಥ ಲೋಕೈಕಬಾಂಧವನೆಂದು ಮನ ಬೇಸರವಿಲ್ಲದೆ ಆನಂದಮಯವಾಗಿ ತಾಗುತಿರ್ಪುದೆ? ಯೋಗಾಭ್ಯಾಸವನು, ನಾನಾವರ್ಣದ ಪ್ರತಿಚ್ಛಾಯಕ್ಕಾಗಮೋಕ್ತಕ್ಕತೀತ ನೀನೆಂದು ಆಗದ ಕಾಯಕವನು ಗಟ್ಟಿಗೊಂಡು, ಈಗ ಆಗೆನ್ನದೆ ಭೋಗಭಾಗ್ಯವನು ಬೇಡದೆ, ಗಗನಮಾರ್ಗದ ಸೀಗಿಪವಾಡದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು, ಜೋಗಿ ಜಾಣನೆಂದು ಮನವರಿದು, ನಾನೇ ನೀನೆಂಬುದು ಪಾರಮಾರ್ಥ ನಿರ್ಣಯವಯ್ಯಾ, ನಿಜಗುರು ನಿರಾಲಂಬಪ್ರಭುವೆ.

Transliteration Comment None