ತರಬಾರದ ಠಾವಿನಲ್ಲಿ ಪರುಷರಸವಿದ್ದರೇನೋ ?
ಹತ್ತಬಾರದ ಠಾವಿನಲ್ಲಿ ಸಂಜೀವನಫಳವಿದ್ದರೇನೋ ?
ಲಿಂಗವನರಿಯದ ಠಾವಿನಲ್ಲಿ ವೇಷಯುಕ್ತರಿದ್ದರೇನೋ ?
ಜಂಗಮವನರಿಯದ ಠಾವಿನಲ್ಲಿ
ತ್ರಿವಿಧವಿಧ ಸಮೃದ್ಧಿಯಾಗಿದ್ದರೇನೋ ?
ಆಪ್ಯಾಯನವಡಿಸಿದಲ್ಲಿ ಆಪ್ಯಾಯನ ಛೇದಿಸಿದಲ್ಲಿಯೆ
ಸಂಜೀವನವೊಳಗಾಯಿತ್ತು.
ಸಂಗದ ಭೇದದಿಂದ ಮಂಗಳದ ಬೆಳಗು.
ನಿಜ ನೆಲೆಗೊಳಲಿಕೆ ಲಿಂಗವಾಯಿತ್ತು.
ಅದು ಕಾರಣ, ನಿಃಕಳಂಕ ಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನಲ್ಲಿ
ಆ ಶರಣ ಉರಿವುಂಡ ಕರ್ಪುರದಂತೆ.
