ಬಯಲ ಸ್ತ್ರೀಯಳ ನಿರವಯಲ
ಪುರುಷ ಬಂದು ಕೂಡಲು
ಚಿದ್‍ಬಯಲೆಂಬ ಶಿಶು ಹುಟ್ಟಿತ್ತು.
ಆ ಶಿಶುವನು ಮಹಾಬಯಲೆಂಬ
ತೊಟ್ಟಿಲಲ್ಲಿ ಮಲಗಿಸಿ
ನಿರಾಳ ನಿಃಶೂನ್ಯವೆಂಬ ನೇಣ
ಕಟ್ಟಿ ತೂಗಿ ಜೋಗುಳವಾಡಲು,
ಆ ಶಿಶುವು ತನ್ನಿಂದ ತಾನೇ
ತಂದೆ ತಾಯಿಗಳಿಬ್ಬರನೂ ನುಂಗಿತ್ತು.
ಆ ತಂದೆ ತಾಯಿಗಳ ನುಂಗಲೊಡನೆ
ಜೋಗುಳದ ಉಲುಹು ಅಡಗಿತ್ತು.
ಆ ಜೋಗುಳದ ಉಲುಹು ಅಡಗಿದೊಡನೆ
ನಿರಾಳ ನಿಃಶೂನ್ಯವೆಂಬ ನೇಣು ಹರಿಯಿತ್ತು.
ಆ ನಿರಾಳ ನಿಃಶೂನ್ಯವೆಂಬ ನೇಣು ಹರಿಯಲೊಡನೆ
ಆ ಶಿಶು ತೊಟ್ಟಿಲಸಹವಾಗಿ ಬಟ್ಟಬಯಲಾಯಿತ್ತು.
ಆ ಶಿಶು ತೊಟ್ಟಿಲಸಹವಾಗಿ ಬಟ್ಟಬಯಲಾಗಲೊಡನೆ
ಅಖಂಡೇಶ್ವರನೆಂಬ ಬಯಲಿನ ಬಯಲ ಬಚ್ಚಬರಿಯ
ಘನಗಂಭೀರ ಮಹಾಬಯಲೊಳಗೆ
ನಾನೆತ್ತ ಹೋದೆನೆಂದರಿಯೆ.
