ಸಂಸಾರವೆಂಬ ಹೊಳೆ ಬಹಳೆ ಬಿಗಿದು ಹರಿವುತಿದೆ.
ಹಿಂಸೆ ಆದಿಯೆಂಬ ತೆರೆ ತೆಪ್ಪಗಳು ಅಡರವಲ್ಲಿ,
ಮಾಂಸ ಆದಿಯೆಂಬ ಈಸುಗಾರ ಕಾಸೆಯಂ ಕಟ್ಟಿ,
ದ್ವೇಷಮಂ ತೊಟ್ಟು ಕಾಂಕ್ಷೆ ಆಮಿಷವೆಂಬ ಕಾಲನು
ಹೂಬಿಲ್ಲ ಹಿಡಿದು ಶಂಕೆಯಿಲ್ಲದೆ,
ಈ ತಡಿಯಿಂದ ಆ ತಡಿಗಂಡನೆಂಬ
ಕಾಂಕ್ಷೆಗೆ ಮುಕ್ತಿಸಾಧನವಿಲ್ಲ ಕಾಣಾ
ಎಲೆ ನಮ್ಮ ಕೂಡಲ ಚೆನ್ನಸಂಗಮದೇವಯ್ಯ.
